.:: Alderique ::.

Tintín, ún de los primeros que falaron la nuesa llingua

Ya van 75 años que ñació esti rapaz de la mano d'Herge y la verdá ye que nun cansa de dir pel mundu col so perrín Milú y col capitán Hadock. 75 años nos que deprendió a falar en munches llingues del mundu y, ente elles, l'asturianu. Cuantos rapaces de xuru nos averamos al asturianu gracies al interés de lleer los tebeos de Tintin de la biblioteca... nun sé n'otros casos, pero nel míu, foi los primeros llibros n'asturianu que lleí. Eses aventures de Tintín nel Congu, o colos pícaros. Eses nueches lleendo al capitán Hadock glayando ¡rayos, truenos y centelles!. Cuántes hores lleendo les aventures d'Hernández y Fernández o la berza del profesor Tornasol. La verdá ye qu'esti nun ye un tema que tea munchu sentíu nesti blogg pero peme que, por ser polo menos pa mí, la primer forma cola que m'averé a la nuesa llingua, merez un respetu y un homenaxe nesti so 75 cabudañu. De xuru que nun voi ser l'únicu y que munchos como yo tienen-y esti afeutu especial a Tintín "el roxu del tupé" por ser de los primeros que, colos tebeos d'Asteriz y Obélix, falaron na nuesa llingua. Son munches hestories y munches hores entreteníu lleendolos y imaxinando como sedría dir d'aventures a la Lluna, al Congo o a Exiptu, pasando pel Tibet o per Francia. Munches gracies Hergé pola cantidá d'hores que m'entretuvisti, anque tamién hai que reprochate'l to sofitu al nacismu, anque eso nun afeuta'l to trabayu, afeuta a la to vida y ehí nun me mento nesti comentaríu.